به ياد زنده ياد استاد بهمن عيوق

پانزده مرداد 91 مصادف است با چهارمين سال درگذشت زنده ياد استاد بهمن عيوق كه براي تئاتر استان خوزستان و شهرستان هاي آبادان ـ شوش ـ انديمشك و دزفول زحمات زيادي را متحمل شد .

عیوق از سن 38 سالگی کار هنری خود را به طور جدی در زمینه بازیگری با کار غلامحسین ساعدی آغاز کرد. پس از اتمام جنگ تحمیلی، وی هنر تئاتر را در شهرستانهاي شوش ـ انديمشك ـ دزفول  آبادان استحکام بخشید.

در شهرستان انديمشك و در سال 68 نمايش هاي بوسلمه و كوچه نخجير را به روي صحنه برد و پس از آن در سال 69 نمايش هاي شب با خورشيد  دل با دريا  و ني سو را به مرحله ي اجراي عمومي رساند و حسن ختام فعاليتش در انديمشك اجراي نمايش چشمه خورشيد بود . پس از آن در اولين جشنواره تئاتر استان خوزستان با عباس كرم الهي رئيس وقت انجمن نمايش شهرستان شوش آشنا شد و فعاليت هنري خويش را در پايتخت تمدن ايران اسلامي آغاز نمود . در سال 1369 نمايش مردآزما را در سالن امور تربيتي شوش به روي صحنه برد . در سال 71 نمايش ديده بان دشت شقايق  با 30 بازيگر را به دومين جشنواره تئاتر استان خوزستان در شهرستان اهواز به روي صحنه برد . حضور در جشنواره براي تئاتري هاي شوش اولين تجربه اي بود كه توسط زنده ياد بهمن عيوق به وقوع پيوست . در سال 1372 نمايش سرخ باد را به سومين جشنواره تئاتر استان خوزستان برد و در شهرستان آبادان ( زادگاهش ) در معرض ديد داوران و عموم مردم اجرا نمود و در همان سال نمايش تو ـ من و آبادان را در سالن جهاد شوش اجرا نمود .

زنده ياد بهمن عيوق به صورت همزمان در سال 71 با بازي در نمايش نوشدارو نوشته مرتضي سخاوت به كارگرداني محمدحسين طهماسبي كاري از گروه تئاتر انديشه شهرستان دزفول در دومين جشنواره تئاتر استان عنوان بهترين بازيگر را به خود اختصاص داد .

نمايش هاي : گاه خنكاي سپيده دمان ـ ديوار ـ خلوت راز و تفنگ از ديگر آثار اين هنرمند برجسته ي استان خوزستان بود كه در مسابقات نمايشنامه نويسي شركت نمودند اما هرگز اجرا نشدند .

از ديگر فعاليت هاي زنده ياد بهمن عيوق مي توان به بازي در چند سريال تلويزيوني و فيلم سينمايي نيز اشاره كرد .

بهمن عيوق از ديدگاه عباس كرم الهي :

ديد معلمي، نظم و جديت از اعتقاداتي بود که به آنها پايبند بود و اخلاقيات را در تمامي کارهايش سر لوحه خود قرار مي داد. اعتقاد عجيبي به آموزش و فرا گرفتن داشت و هميشه به ما توصيه مي کرد که در يادگيري فنون تئاتري جدي باشيم. بسياري از شاگردانش که در آن زمان با وي کار مي کردند، هم اكنون مدارج بالاي علمي را سپري کردند. يک جمله هميشه سرلوحه کارهاي او قرار داشت و اين بود: "يکي براي همه، همه براي يکي" عيوق معلم بزرگي بود که گاهي شمع بود و گاهي هم پروانه.

عيوق شخصيتي بزرگ، دوست داشتني، مهربان و تمام وجودش سرشار از احساس و محبت بود. اين آدم غربت زيادي کشيده بود; زماني که به انديمشک آمده بود، بسياري به او پيش نهاد مي کردند که متونش را بخرند ولي او پاسخ مي داد که قلمم را نمي فروشم.  به ماديات تن نمي داد و همين که با عده اي جوان کار کند، برايش اکتفا مي کرد و در سخت ترين شرايط به زندگي کردنش ادامه مي داد. او واقعا انسان بود; اين جور نيست که آدم ها بعد از مرگشان بزرگ شوند. من در زماني که وي زنده بود نيز اين را مي گفتم. الان خيلي دلتنگم و تلخ و ... .

زماني هم كه در شهرستان شوش زندگي مي كرد هرچند آشنايي با تئاتري هاي اين ديار نظير عباس كرم الهي ـ سيد جلال حسيني ـ عبدالحسين رسته خاك ـ يعقوب سليمي خواه ـ عظيم سليمي خواه و عبدالمحمد عليزاده برايش خاطره اي دلنشين و ارزشمند بود اما در واپسين لحضات حضورش در شوش مي گفت : بعداز خود عباس كرم الهي مي تواند علمدار تئاتر شوش باشد .

 بهمن عیوق ظهر دوشنبه 15 مرداد 1387، در سن 75 سالگی بر سر صحنه فیلم‌برداری تله‌تئاتر27 قسمتی " بازارچه عامو" به کارگردانی امامی، پس از ایفای نقش در 5 قسمت این تله‌تئاتر بر اثر مشکل ریوی درگذشت. روحش شاد و راهش پر ره رو باد

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: